Trzy dyscypliny pod jedną nazwą – czym jest narciarstwo klasyczne?

Wraz z nadejściem sezonu zimowego w mediach, szczególnie w serwisach sportowych, częściej zaczął pojawiać się termin narciarstwa klasycznego.

I o ile pierwszy człon wyrażenia wydaje się oczywisty, o tyle drugi nastręcza wątpliwości, co się pod nim kryje. Przymiotnik „klasyczny” kojarzy się bowiem z tradycją, kulturą ludów starożytnych lub z niezwykle harmonijnym stylem w architekturze i wystroju wnętrz. Czym jednak jest narciarstwo klasyczne?

Gdzie powstało narciarstwo klasyczne?

Kolebką narciarstwa klasycznego jest Skandynawia. Warunki klimatyczne do uprawiania dyscyplin zimowych są tam sprzyjające – duże ilości śniegu oraz ukształtowanie terenu sprzyjają wszelkim aktywnościom na nartach, co przełożyło się na popularność sportów wykorzystujących „deski” posiadające jedynie wiązanie zabezpieczające przód buta.

Choć wydawać by się mogło, że termin narciarstwo klasyczne odnosi się do jednej konkurencji, to jest to błędne wrażenie. Pod tym pojęciem mieszczą się bowiem dwie dyscypliny znacząco różniące się charakterystyką i trzecia dyscyplina będąca połączeniem dwóch pierwszych.

Narciarstwo klasyczne – na ziemi i w powietrzu

W skład narciarstwa klasycznego wchodzą biegi narciarskie, skoki oraz kombinacja norweska. Do biegów narciarskich używa się nart długich i wąskich oraz służących do odpychania się od podłoża kijków. Portal https://www.narciarska.pl/ podaje, że w Polsce dyscyplina ta większy rozgłos zyskała wraz z sukcesami Justyny Kowalczyk, za to jeszcze wcześniej nastąpiła eksplozja zainteresowania skokami narciarskimi, na co wpłynęły niebagatelne wyczyny Adama Małysza, drogą którego podążyli później inni skoczkowie.

Skoki narciarskie są dyscypliną elitarną w odróżnieniu od biegów. Wymagają bowiem nie tylko dostępu do odpowiedniej infrastruktury, ale też olbrzymiej odwagi. To sport niezwykle widowiskowy i równie niebezpieczny. Narty dla skoczków są dłuższe i szersze niż sprzęt przeznaczony dla biegaczy.

Obie jakże odmienne dyscypliny scala kombinacja norweska, w ramach której zawodnicy uczestniczą zarówno w konkurencjach biegowych, jak i w rywalizacji na skoczni.